Ik was de afgelopen week niet helemaal fit. Verkouden, hangerig, moe, je kent dat wel. Ik ben toen goed naar mijn lichaam gaan luisteren en dat was vooral moe. Dus ik ben mijn rust gaan nemen. Minder dingen plannen, wat minder gaan wandelen, wat meer niks doen en wat langer slapen. Daar knapte ik van op maar het lusteloze ging toch nog niet helemaal over. Hoe kon dat? Ik nam toch genoeg rust?

Tot mijn man vroeg in het weekend of ik zin had om mee te gaan wandelen. Dat is goed, maar niet te lang, want ik ben nog moe.

We gebruiken heel vaak een wandel-app om nieuwe routes te lopen en daarmee hadden we een korte route uitgezocht. Iets langer dan ik in gedachten had, maar als het niet ging konden we altijd weer omdraaien.

We gingen van start en het was heerlijk. Het zonnetje scheen, het was een mooie omgeving, we genoten! En voor ik het wist hadden we bijna 7 kilometer gelopen. En ik voelde me prima! Niet moe en zelfs heel energiek. Wat raar dacht ik toen. Ik was zo moe en nu heb ik ineens lekker veel energie. Hoe kan dat?

Ik ben weer bij mezelf te rade gegaan en besefte me dat ik door te gaan wandelen mijn energiebalans heb hersteld. Ik had behoefte aan rust en die had ik genomen. Maar misschien wel iets te veel? Want ik had ook mijn wandelen ( en dat is voor mij beweging, maar ook gronden en het hoofd leeg maken) vermindert. En dat was dus niet goed voor mijn energiebalans. Ik had juist het wandelen wel nodig. Ik had behoefte aan beweging, rust in het hoofd en met mijn voeten op de grond staan.

Zo blijkt dat je soms ook iets te weinig doet om je energiek te voelen.

Wat kun je zelf doen?

• Ga voor jezelf eens als je erg moe bent wat je voelt in je lichaam? Of in je ademhaling
• Heb je signalen gemist of genegeerd?
• Geef je energie eens een punt op de schaal van 1 tot 10.
• Wat is je grootste energielek? Dus wat kost je heel veel energie?
• Welke gedachten beperken je in het energiek zijn? Die van mij was dat ik niet ver kon wandelen omdat ik moe was…
• Waar heb je op dit moment behoefte aan?
• En wat ga je doen om in die behoefte te voorzien?
• Wat kun je doen om de balans te herstellen? En richt je daarbij op de dingen die je energie geven.

Weet je zelf niet goed welke behoeften er achter jou gevoel(ens) kunnen zitten? Maak dan een afspraak voor een gevoel&behoefte gesprek en laat mij je helpen om je behoefte te ontdekken. Als je je behoefte weet, kun je hem ook gaan vervullen.

Om een voorbeeld te geven:

Als je honger hebt (gevoel) heb je behoefte aan voedsel. En je kunt dan zelf bepalen of je in die behoefte wilt voorzien en hoe.

Een gevoel&behoefte gesprek duurt ca 1 uur en kost € 42,50.

Beer op de weg?  Give him a hug!

Toen Rusland binnenviel in Oekraine, heb ik een slapeloze nacht gehad. Waarom? Ik wa me zorgen aan het maken over mijn zoon bij Defensie werkt.  Het onzekere (lees: geen controle hebben en loslaten) zorgt ervoor dat er vragen komen. Vragen zoals:

• Wat nu als ze daar naartoe moeten?
• Wat gaat er nu gebeuren?
• Als het maar goed komt…
• Als hij dan maar heelhuids thuis komt

Eigenlijk zag ik al beren op de weg die er helemaal nog niet zijn. Ik denk dat iedere moeder (en misschien ook wel vader) zich hier wel in herkent. J zorgen maken en dat het dan helemaal niet gebeurt? Zeker in situaties als de kinderen voor het eerst naar school gaan, of op stap of alleen op vakantie.

Je maakt je zorgen, haalt diverse doemscenario’s in je hoofd en uiteindelijk gebeurt dat allemaal niet en komen ze weer veilig thuis. Heel menselijk dat dit gebeurt. Het is alleen de vraag hoe je met die zorgen omgaat. Blijf je erin hangen of kun je ze relativeren?

Als je erin blijft hangen ga je malen en piekeren, slaap je daardoor slecht en dat kost je energie. Kun je het relativeren, dan geef je de emotie die erbij hoort een plekje en kun je het loslaten. Dat is veel minder vermoeiend.

Ps1: ik ben super trots op mijn zoon en sta volledig achter zijn keuze voor dit beroep. Ook al kost het me af en toe misschien een slapeloze nacht.

Ps2: Ik heb niet alleen aan mijn zoon gedacht, maar mijn gedachten zijn bij alle mensen die het slachtoffer zijn van deze zinloze oorlog

Ik ben gestrest nog voor de eerste stress er is, omdat ik denk aan de stress die komen gaat.

Je raakt al in de stress terwijl je nog niet eens in een problematische situatie zit, omdat je toestaat dat je gedachten zomaar doen wat ze willen.

Gedachten die je de vrije loop laat, bewegen zich vaak in de richting van problemen, werkelijke problemen. Maar vaak ook naar denkbeeldige, gevreesde problemen. Mark Twain, Amerikaans auteur en humorist verwoordde het treffend: Ik heb in mijn leven heel wat rampen beleefd. De meeste daarvan zijn nooit gebeurd.

Je kent het vast wel, ’s nachts liggen te piekeren over dingen die de volgende dag geen enkel probleem meer lijken te zijn. In je hoofd verschillende scenario’s voor een moeilijk gesprek steeds opnieuw afdraaien of argumenten verzamelen tegen aanvallen die in werkelijkheid helemaal niet volgen, omdat het gesprek heel anders verloopt dan je had gedacht.

Je gedachten draaien om de problemen, keren ze om en om, en in plaats van met een oplossing te komen, is je irritatie, je prop in je keel, de last op je schouders nog groter geworden. Op dit punt is het belangrijk dat je uit je eigen gedachtentrein stapt. Meditatie is hier een perfect hulpmiddel voor.

Welke keuze maak jij als je hoofd vol zit met zorgen en gedachten die we ook wel beren op de weg noemen?

Ga voor jezelf eens na hoe vaak en wanneer jij van deze malende gedachten hebt. Hoe vaak zie jij beren op de weg? Schrijf ze op. En misschien kun je er een rode draad in ontdekken.

In de praktijk kom ik veel vrouwen tegen die:

• Zich zelf teveel vinden
• Denken dat ze tot last zijn
• Denken dat ze niet slim genoeg zijn
• Denken dat ze iets niet kunnen

En daar wil ik het vandaag over hebben. Want deze denkwijze kan je heel veel energie kosten. Energie die je liever besteedt aan bijvoorbeeld een dagje winkelen met vriendinnen.

Je hebt je hele jeugd al gehoord dat je beter je best moet doen. Had jij een 6 voor wiskunde (waar je kei hard je best voor had gedaan) dan was dat oké. Maar je zus (of wie dan ook) haalde een8 met twee vingers in haar neus en die werd dan de hemel in geprezen. Terwijl jij veel meer had moeten doen voor jouw 6.

Iedere keer als je nu samen komt met je familie, voel je je gespannen. Je zus pronkt altijd met haar baan en wat ze bereikt heeft. En dat gun je haar, maar eigenlijk voel je je minder goed dan haar. Je denkt misschien wel iets van: “ik werk maar parttime”, “mijn salaris is niet zo hoog dat ik twee keer per jaar op vakantie kan” of “ik ben niet zo slim als haar”.

Maar jouw werk is net zo belangrijk. Niemand is meer of minder dan iemand anders! Stel je hebt een baan in de zorg of het onderwijs. Die mensen zijn op dit moment wel heel hard nodig. Daar wordt met man en macht geprobeerd om iedereen de juiste zorg te geven of om kinderen zo min mogelijk leerachterstand te laten krijgen.

Je houdt tijdens dat bezoek je mond dicht, je kijkt op tegen je zus die alle aandacht krijgt en misschien erger je je wel aan haar. En na het bezoek ga je doodmoe naar huis.

Hoe kun je dat nou veranderen? Want diep in je hart wil je een gezellige dag met je familie en daarvan genieten. En je wilt zelf ook graag vertellen wat jou bezig houdt.

Door de gedachten:

• Ik ben teveel
• Ik werk maar parttime
• Ik ben niet goed genoeg
• Ik ben tot last
• Ik ben niet slim etc

ben je eigenlijk heel streng voor jezelf. Jee maakt jezelf kleiner dan de ander. En nogmaals: niemand, maar dan ook niemand is meer of minder dan een ander!

Als je opmerkt dat je deze gedachten hebt, draai ze dan eens om. Denk dus:

• Ik ben het waard ipv ik ben teveel
• Ik draag mijn steentje bij ipv ik werk maar parttime
• Ik ben goed genoeg ipv ik ben niet goed genoeg
• Ik mag er zijn ipv ik ben tot last
• Ik ben goed zoals ik ben ipv ik ben niet slim genoeg

Op deze manier ga je lief en met compassie tegen jezelf praten. Het verandert jouw energie van negatief naar positief en dat ga je merken. Wat je uitstraalt, krijg je ook terug. Als jij je klein maakt, zien ze je over het hoofd. Als jij laat zien waar je voor staat, word je ook gezien. En zo krijgt jouw familie ook oog voor jou, je gaat andere gesprekken krijgen en jij kunt weer genieten van het samenzijn van jouw familie. Het kost je geen negatieve energie meer en je zult niet meer zo moe thuis komen van deze bijeenkomsten.

Ben dus lief voor jezelf!

 Tips:

Schrijf de positieve gedachten op een geeltje en plak ze op plaatsen waar je ze vaak ziet. Ons brein gelooft onze gedachten, of ze nu waar zijn of niet. Dus hoe vaker jij de positieve gedachten ziet, hoe meer je ze gaat geloven. Geef jezelf hier de tijd voor.

Je kunt deze positieve gedachte ook in je telefoon zetten, want die hebben we ook vaak in onze handen. Het is steeds een reminder om je mindset van negatief naar positief te brengen.