Mijn zoon had laatst iets kapot aan de auto en is gelukkig wel zo handig dat hij dat zelf kan repareren. Als ik dan vraag of alles weer genaakt is, zegt hij ik denk het wel (niet gewoon ja en ik heb dan geen zekerheid)

De dag erop moest hij best ver rijden voor zijn werk, ik weet dan niet zeker dat de auto goed gemaakt is (iets met controle???)  en dan begint het malen bij mij:

• als hij maar goed aankomt
• als die auto maar heel blijft
• wat nou als hij daar langs de weg staat?
• wat nou als hij te laat komt?

Allemaal dingen waar ik geen vat op heb en waarop ik mag vertrouwen dat het niet gebeurd. Want hij kan echt wel die auto repareren. Maar toch komen die gedachten. Herkenbaar?

Wat doe ik dan?

Ik kan dan blijven hangen in die gedachten, maar meestal vraag ik mezelf dan af wat ik een ander zou adviseren in deze situatie. En dat pas ik dan toe bij mezelf.

Maar ik vraag me ook af wat er nou het ergste is wat er  kan gebeuren? En meestal valt dat dan best wel mee en is het niet zo erg als ik denk. En het grappige is dat mijn zoon mij ook een spiegel voorhoudt als ik mijn zorgen uit. Mam maak je niet zo druk, als ik stil kom te staan bel ik de ANWB en ja dan ben ik te laat, maar dat is overmacht.

Dus je ziet dat je zorgen maken heel normaal is, maar ga erna wel relativeren. Blijf er niet in hangen want dan krijg je nog veel meer stress, ga je piekeren en slaap je misschien slecht. En dat kost bergen energie!

Ik kreeg deze week een mooi boek met wijsheden te leen. Ik sloeg het open en las een stukje over een grote afgesleten werkschoen met knopen in de veters op plaatsen waar ze niet horen te zitten. En over een mooi glanzende pump waar je mooi mee kunt wezen, het liefst mee zit en niet ver op kunt te lopen.

Maar wat heeft dat nou met energie te maken?

Deze twee schoenen staan voor mannelijk en vrouwelijk. Je raadt het al, de werkschoen wordt geassocieerd met mannelijk, kracht, gewoon doorgaan en niet opgeven. Maar als je alleen maar doorgaat en doorgaat, komen er onbalans, stress en klachten zoals bijvoorbeeld hoofdpijn, rugpijn, last van je schouders en nek of slecht slapen. Dat zijn de “knopen” in de veters op plaatsen waar ze niet horen te zitten. En dat is niet wat we willen toch?

De pump staat voor het vrouwelijke. Hij is mooi en glanzend. Vergelijk hem met rust, ideeën, creativiteit en niks doen. Als je er ver op loopt krijg je pijn aan je voeten en je komt er ook niet heel snel op vooruit. Hij gaat knellen en je krijgt blaren. Kortom, als je alleen maar rust neemt of dingen bedenkt maar er verder niks mee doet, dan kom je niet ver. En dat is ook niet echt wat we willen.

Mannelijke en vrouwelijke energie

Wissel de werkschoen en de pump dus af. Je hebt mannelijke en vrouwelijke energie nodig om in balans te blijven. Net zoals licht niet zonder donker bestaat, yin niet zonder yang, sterk niet zonder zacht, ratio niet zonder gevoel, zo kunnen hard werken en rust ook niet zonder elkaar.

Als je tot rust komt, ontspan je. Vaak ontstaan dan de mooiste ideeën. En je hebt daadkracht en doorzettingsvermogen nodig om die ideeën tot uitvoering te brengen. Maar tijdens en na het harde werk heb je ook ontspanning nodig om op adem te komen. Alleen zo breng en houd je je energieniveau in balans.

Wie de schoen past, trekt hem aan

Vaak horen wij een stemmetje (onze belemmerende overtuiging) dat je geen rust mag nemen omdat eerst al het werk gedaan moet worden. Ook al zijn we moe. Als je dat stemmetje weer hoort, denk dan eens aan de werkschoen en de pump. Welke trek jij aan op dat moment?